نشست ششم: کسب‌وکار در عصر کرونا و پساکرونا: ریسک‌ها و راهبردهای پیش‌روی ایران در 1400
[av_textblock size=” font_color=” color=”]
دانشکدة مطالعات جهان دانشگاه تهران با همکاری انجمن ایرانی مطالعات جهان، دومین سلسله‌نشست‌های مجازی «همه‌گیری کرونا و تحولات جهانی در عصر کرونا و پساکرونا» را از 8 اردیبهشت الی 5 خرداد 1400، هر چهارشنبه ساعت 18:00 الی 19:00، به مدت پنج هفته، در کانال اینستاگرام دانشکده برگزار می‌کند.
در نخستین نشست از دومین سلسله‌نشست‌ها، دکتر علی داوری، استادیار دانشکدة کارآفرینی دانشگاه تهران، در روز چهارشنبه 8 اردیبهشت 1400 سخنرانی خود را با عنوان «کسب‌وکار در عصر کرونا و پساکرونا: ریسک‌ها و راهبردهای پیش‌روی ایران در 1400» ایراد کرد.
دکتر داوری پس از تبیین دو واژة «ریسک» و «راهبرد»، کسب‌وکار در ایران را در سال 1400 متأثر از دو رویداد مهم خواهد بود: همه‌گیری کرونا، و تحریم‌ها علیه ایران. به‌گفتة وی، ریسک لزوماً منفی نیست و پدیدآورندة فرصت‌های جدید است. همچنین افزود: «بسیاری از ایده‌های کارآفرینانه در دنیا، ایده‌های منشعب از ریسک‌ها بوده است. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد نگرش فعالان اقتصادی در جامعة ایران به وضعیت موجود منفی‌تر از آمارهای بین‌المللی است و این نگرشِ ناامیدانه، با توجه به چشم‌اندازهای مثبت، باید اصلاح شود. تا پیش از همه‌گیری کرونا جهانی‌شدن در سطوح بین‌المللی مطرح بود ولی اکنون منطقه‌گرایی و نگاه به داخل جای آن را گرفته است.»
گزارش دکتر داوری در سه بخش تنظیم شده بود: ریسک‌های کلان (تأثیرهای عمیق و بلندمدت)، ریسک‌های صنعت، و راهبردهای کسب‌وکار.
این استاد کارآفرینی، از پانزده ریسک کلان سخن گفت: قدرت خرید مردم؛ اشتغال؛ تولید؛ صادرات؛ واردات مواد اولیه، تجهیزات و قطعات؛ رکود اقتصادی حاکم؛ تحریم‌ها؛ نرخ رشد اقتصادی؛ میزان تورم و تورم انتظاری؛ قیمت دلار؛ قیمت مواد اولیه، محصولات و خدمات نهایی؛ تأمین مالی کسبوکارها از نظام بانکی؛ سرمایه‌گذاری تولیدگرا و کسب‌وکاری؛ تغییر سیاست‌ها با روی‌کارآمدن دولت جدید؛ تداوم محدودیت‌های کرونایی.
در بخش ریسک‌های صنعت نیز به تبیین پانزده ریسک زیر پرداخت: تغییر اولویت‌های خرید؛ کاهش تقاضای مشتریان؛ افزایش هزینه‌های کسب‌وکار؛ کاهش فعالیت‌های شرکت‌های کوچک و متوسط؛ اختلال در زنجیرة تأمین مواد اولیه؛ نوآوری اندک در مدل کسبوکارها؛ محدودیت‌های بودجه‌ای دولت در حمایت از کسبوکارها؛ کم‌توجهی به برنامه‌ریزی‌های کسبوکارها؛ نامشخص‌بودن چشم‌انداز توسعة کسبوکارها؛ کاهش سلامت روان کارکنان؛ کاهش انگیزش کارکنان؛ کمبود نیروی انسانی متخصص در صنایع پرریسک از منظر سلامت؛ کاهش اجرای برنامه‌های رفاهی منابع انسانی؛ عدم‌دسترسی به راهکارهای مناسب دورکاری کارکنان؛ ناکارآمدشدن بخشی از نیروی انسانی به‌دلیل دورکاری.
دکتر داوری در بخش سوم سخنان خود به طرح راهبردهای کسب‌وکار پرداخت و راهبرد را هنر انتخاب خواند. وی با استناد به «مدل راهبردهای دیده‌بان 1400» با توجه به ریسک‌های برشمرده، چهار راهبرد را بر پایة دو محورِ توسعه در برابر نگهداری؛ و سازگاری در برابر انعطاف‌پذیری معرفی کرد. این راهبردها عبارت بود از راهبرد کارآفرینانة توسعه‌ای‌ـ انعطاف‌پذیری؛ راهبرد بهبود عملکرد توسعه‌ای‌ـ سازگارانه؛ راهبرد آگاهانة تدافعی‌ـ انعطاف‌پذیری؛ و راهبرد کنترل تدافعی‌ـ سازگارانه. دکتر داوری برپایة این چهار راهبرد، پنج حوزة منابع انسانی، بازاریابی و فروش، زنجیرة تأمین و تولید، تأمین مالی، و راهبری کارآفرینانه را، هر یک با 6 اقدام و در مجموع 30 اقدام، برشمرد.
این استاد کارآفرینی، از مجموعه گزارش‌های مطالعات دیده‌بان کسب‌وکار نیز سخن گفت و علاقه‌مندان را برای دسترسی به این گزارش‌ها به سایت http://bizwatch.ir فراخواند.
فیلم این سخنرانی در کانال اینستاگرام دانشکدة مطالعات جهان به نشانی زیر در دسترس علاقه‌مندان است.
iranian_studies_ut
[/av_textblock]
[av_slideshow size=’featured_large’ animation=’slide’ autoplay=’true’ interval=’5′ control_layout=”]
[av_slide id=’11310′][/av_slide]
[av_slide id=’11309′][/av_slide]
[/av_slideshow]
دیدگاهتان را بنویسید