نشست سوم: کرونا، انرژی‌های پاک و اهداف توسعة پایدار
[av_textblock size=” font_color=” color=”]
پنج نشست مجازی: همه‌گیری کرونا و تحولات جهانی در عصر کرونا و پساکرونا
نشست سوم: کرونا، انرژی‌های پاک و اهداف توسعة پایدار
دانشکدة مطالعات جهان دانشگاه تهران با همکاری انجمن ایرانی مطالعات جهان، از 13 اسفند 1399 تا 11 فروردین 1400، هر چهارشنبه ساعت 18:00 الی 19:00 به مدت پنج هفته، سلسله‌نشست‌های مجازی «همه‌گیری کرونا و تحولات جهانی در عصر کرونا و پساکرونا» را در کانال اینستاگرام دانشکده برگزار می‌کند.
در نشست سوم، دکتر فرهاد تقی‌زاده حصاری، دانشیار دانشگاه توکای ژاپن، در روز چهارشنبه 27 اسفند سخنرانی خود را با عنوان «کرونا، انرژی‌های پاک و اهداف توسعة پایدار» ایراد کرد.
دکتر تقی‌زاده انرژی‌های پاک و مباحث محیط‌زیستی را جزو اهداف مهم و مستقیم و غیرمستقیم و هفده‌گانة سازمان ملل در توسعة پایدار برشمرد. وی دربارة اهمیت انرژی‌های پاک و تجدیدپذیر، به‌خصوص در کشورهایی مانند ایران که منابع غنی سوخت‌های فسیلی دارند، به موارد زیر اشاره داشت: تمام‌شدنی‌بودن سوخت‌های فسیلی، و مشکلات محیط‌زیستی آن متعاقب افزایش نیاز به انرژی و تولید دی‌اکسید کربن، به‌ویژه در دوران پساکرونا.
رقابت سوخت‌های فسیلی با انرژی‌های پاک، ضرورت حمایت دولت از انرژی‌های پاک تا رسیدن به مرحلة اقتصادی‌شدن این سوخت‌ها، مشکلات مالی دولت‌ها در دوران کرونا و اولویت‌های مالی آن‌ها در مبارزه با کرونا و حمایت از اقشار آسیب‌پذیر در شرایط رکود اقتصادی، از جمله مواردی بود که دکتر تقی‌زاده به تبیین آن پرداخت.
در ادامه، اقداماتی نظیر وضع مالیات بر کربن، وضع قوانین و مقررات برای انرژی‌های سبز، معرفی ابزارهای جدید در تأمین مالی این طرح‌ها نظیر اوراق سبز، سنجش ریسک این طرح‌ها، رتبه‌بندی اعتباری سبز، هدف‌مندسازی یارانه‌ها در بخش انرژی، و استفاده از ابزارهای دولتی را پیشنهاد کرد. وی تأمین مالی را، به‌دلیل ریسک بالای انرژی‌های سبز، مهم‌ترین عامل در توسعة آن دانست و توجه به سرفصل «تأمین مالی سبز» را ضروری خواند.
سپس، به بررسی چالش‌های پیش‌روی انرژی‌های پاک، با تأکید بر دوران کرونا و پساکرونا پرداخت و به موارد زیر اشاره کرد: تأمین مالی بلندمدت به‌دلیل ریسک بالای این سرمایه‌گذاری (دست‌کم ده ساله برای رسیدن به نقطة سربه‌سر؛ جایگزین‌کردن بازار سرمایه نظیر صندوق‌های بازنشستگی و بیمه، به‌جای سرمایه‌گذاری بانکی)؛ ریسک‌های متعدد از جمله ریسک فناوری، ریسک توجیه‌پذیری اقتصادی، نرخ ارز و نوسانات آن، و ریسک بالای بلایای طبیعی؛ پایین‌بودن نرخ بازدهی این طرح‌ها، به‌دلیل جدیدبودن؛ حمایت دولت‌ها و پرداخت یارانه یا معافیت مالیاتی از انرژی‌های فسیلی؛ عدم مشارکت بازیگران مناسب در تأمین مالی سبز و اقتصاد سبز؛ نداشتن ظرفیت و اطلاعات کافی دربارة بازیگران عرصة انرژی‌های سبز؛ نبود داده‌های کافی و یا عدم‌دسترسی به این داده‌ها برای پژوهش.
دکتر تقی‌زاده پس از طرح این مباحث به‌سراغ راهکارهای مناسب، به‌خصوص در دوران پساکرونا، رفت. استفاده از سرمایة سرمایه‌گذران نهادی و زیرساختی نظیر شرکت‌های بیمه و صندوق‌های بازنشستگی و تأمین اجتماعی؛ استفاده از اثر سرریز برای افزایش نرخ انرژی‌های پاک؛ استفاده از ظرفیت‌های صندوق‌های محلی؛ ایجاد صندوق ضمانت اعتباری سبز؛ ایجاد نظام ضمانت اعتباری پایدار؛ و استفاده از امکانات مؤسسات دولتی یا عمومی از جمله راهکارهای پیشنهادی این پژوهشگر در حوزة انرژی‌های سبز بود.
دکتر تقی‌زاده در خاتمه، به طرح توصیه‌های سیاسی پرداخت و بر موارد زیر تأکید ویژه کرد: عدم وابستگی به منابع خارجی و اتکا به منابع داخلی؛ سرمایه‌گذاری نهادی از جمله در صندوق‌های بازنشستگی و تأمین اجتماعی، و شرکت‌های بیمه؛ نرخ بازدهی پایین و ایجاد ظرفیت در بازیگران در عرصة انرژی‌های سبز؛ معافیت مالیاتی و استفاده از اثر سرریز.
فیلم این سخنرانی در کانال اینستاگرام دانشکدة مطالعات جهان به نشانی زیر در دسترس علاقه‌مندان است.
iranian_studies_ut
[/av_textblock]
[av_slideshow size=’featured_large’ animation=’slide’ autoplay=’true’ interval=’5′ control_layout=”]
[av_slide id=’11160′][/av_slide]
[av_slide id=’11159′][/av_slide]
[/av_slideshow]
دیدگاهتان را بنویسید