دیدار دانشجویان فرانسوی و دکتر میشل گیوم هوفنونگ استاد دانشگاه پاریس جنوبی با اساتید دانشکده مطالعات جهان

[av_one_full first min_height=” vertical_alignment=” space=” custom_margin=” margin=’0px’ padding=’0px’ border=” border_color=” radius=’0px’ background_color=” src=” background_position=’top left’ background_repeat=’no-repeat’ animation=”]

[av_slideshow size=’featured’ animation=’slide’ autoplay=’false’ interval=’5′ control_layout=”]
[av_slide slide_type=’image’ id=’358′ video=” mobile_image=” video_ratio=” title=” link_apply=” link=’lightbox’ link_target=”][/av_slide]
[/av_slideshow]

[av_textblock size=” font_color=” color=”]
گروهی از دانشجویان دانشگاه های فرانسه روز شنبه 4 اردیبهشت 1395 با رئیس دانشکده مطالعات جهان و اعضای گروه مطالعات فرانسه دیدار و گفتگو کردند.

در ابتدای این دیدار و پس از معرفی مهمانان و ظرفیت های دانشکده مطالعات جهان توسط دکتر مجید وحید که از اساتید برجسته دانشکده حقوق و علوم سیاسی است و سهم مهمی در حمایت و تاسیس دانشکده مطالعات جهان داشته است، خانم دکتر میشل گیوم هوفنونگ، استاد دانشگاه پاریس جنوبی به بحث درباره میانجی گری و مذاکرات راهبردی پرداخت.

وی با اشاره به تعریف اصطلاح میانجی گری، گفت:میانجی‎گری به عنوان یک رویه حقوقی و سیاسی برای حل و فصل اختلافات بین‌المللی از تاریخی طولانی در فرهنگ‎های مختلف برخوردار است. میانجی گری سیاسی به واسطه کاربرد در روابط بین الملل، انگاره ای شناخته شده است. زمانی که روندی برای نیل به حل و فصل مسالمت آمیز منازعات بین المللی طی می شود، این مفهوم وارد حوزه دیپلماسی می شود و از این لحاظ با میانجی گری زورمندانه یا دخالت نظامی برای پایان دادن به درگیری ها متفاوت است. در واقع استفاده از مذاکره برای حل موضوع مورد درگیری، میانجیگری سیاسی یا دیپلماتیک نامیده می شود.

دکتر میشل گیوم هوفنونگ افزود: میانجی گری آسیب ها و خطراتی نیز در بر دارد؛ اینکه ممکن است به عنوان مثال ایالات متحده آمریکا تحت لوای میانجی گری، حقوق بین الملل و حقوق حاکم در کشورها را زیر پا بگذارد. ایده میانجی گری که در بسیاری از معاهدات بزرگ بین المللی می آید، از سوی آمریکا مطرح شده است. این مفهوم در بسیاری از موارد دستاویزی به آمریکا می دهد تا از این مفهوم مبهم استفاده بکند و درصورت نیاز آن را بهانه ای برای زیر پا گذاشتن حقوق حاکم بر ملت ها و کشورها قرار دهد.

این استاد میانجی گری تصریح کرد: نه تنها آفریقا و کشورهای توسعه نیافته، بلکه اروپا هم قربانی استفاده آمریکا از این مفهوم بوده است. واژه میانجی گری جذاب و زیباست و کسی نمی تواند با آن مخالفت کند.

استاد دانشگاه پاریس در خلال سخنانش یکی از دلایل آمدنش به ایران را این موضوع عنوان کرد که جمهوری اسلامی ایران پرچم دار مقاومت علیه استفاده غیر واقعی از واژه حق به جانب میانجی گری بوده است. انگاره ای که با تعریف آمریکایی آن، استفاده های نا به جای فراوانی از آن شده است که تنها در راستای منافع ایالات متحده آمریکا بوده است.

در ادامه دکتر سعید رضا عاملی در تایید مواضع استاد فرانسوی در قبال سوءاستفاده آمریکا از این واژه، با تفریق میانجی گری از حل مناقشه در عین اشتراکات فراوان آنها گفت: کسانی که در آمریکا صحبت از میانجی گری به میان می آورند، پدیدآورندگان اصلی جنگ ها در جهان هستند و اگر روزی این به اصطلاح میانجی گران آمریکایی دست از میانجی گری در کشورهای مستقل بردارند، آن روز پایان جنگ و آغاز صلح در دنیا خواهد بود.

وی با بیان اینکه برای حل مناقشه باید هم علت و هم معلول را در نظر گرفت، افزود: میانجی گری آمریکایی نوعی سلطه است و با هدف توسعه بازار تسلیحاتی صورت می گیرد؛ در نتیجه این نوع میانجی گری حاصلی جز افزایش جنگ افروزی ندارد. اهداف تجاری تسلیحاتی آمریکا ایجاب می کند که در برهه ای ژاپن هراسی، زمانی روس هراسی و اکنون اسلام هراسی، ایران هراسی و شیعه هراسی و شاید در آینده چین هراسی دستاویز رسانه های آمریکایی قرار گیرد.

استاد مطالعات آمریکای دانشگاه تهران خاطرنشان کرد: اولین گام در میانجیگری شناخت درست و تشخیص چگونگی مسئله است. برای این شناخت باید مبادله جایگاه صورت بگیرد زیرا هر جامعه ای قوانین و عرف خاص خود را دارد. احترام به ارزش ها و قوانین هر ملتی در هرگونه نقش آفرینی برای حل مناقشه یا میانجی گری لازم است. جنگ با هدف دموکراسی، جنگ برای بشریت و جنگ برای صلح، تنها به نابودی بشریت، دموکراسی و صلح در دنیا می انجامد. هیچ میانجی گری نمی تواند به نتیجه برسد جز اینکه مبتنی بر پذرش متقابل طرفین باشد.

وی با برشمردن علت های اصلی و علت های فرعی مناقشات یادآور شد: نباید در حل مشکلات فقط سراغ علت های فرعی رفت بلکه باید به سراغ مسائل اصلی و مهم رفت. باید فرهنگ انتقام را از بین برد زیرا این فرهنگ به جای حل مسئله در صدد از بین بردن خود مسئله است.

استاد ارتباطات دانشگاه تهران با اشاره به جنگ و تضادهای ناخودآگاه و خودآگاه تاکید کرد: اگر جنگ خودآگاهانه باشد بسیار خطرناک تر است زیرا چنین جنگی ناشی از سوءتفاهم و بدفهمی گذرا نیست بلکه هدف گذاری مشخص دارد و برای آن برنامه ریزی شده است. در این نوع جنگ میانجی گیری بسیار دشوار است زیرا طرفی که جنگ را با هدف مشخص شروع کرده است، به سختی از مواضع خود کوتاه می آید.

دکتر عاملی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: در جهان بسیاری از ملت ها و گروه های قومی به دلیل نداشتن دسترسی کافی و مناسب به رسانه ها، به گروه های خاموشی تبدیل شده اند که حق شان تضییع می شود. مثلا در تجاوز عربستان به یمن، رسانه ها به جای پرداختن به اصل مسئله که تجاوز و حمله بی رحمانه سعودی ها به مردم بی پناه یمن است، به واکنش یمنی ها در قبال این تجاوز آشکار می پردازند.

رئیس دانشکده مطالعات جهان با اشاره به مذموم بودن هرگونه تجاوز و کشتار انسان ها تصریح کرد: نسل کشی در هر زمان و هر جا زشت و محکوم است و باید بدون تبعیض جلوی آن را گرفت، خواه در جنگ جهانی بوده باشد، خواه در بوسنی، خواه فلسطین و یمن.

دکتر عاملی در پایان با اشاره به رسالت علمی دانشکده مطالعات جهان خاطرنشان کرد: رسالت علم کاستن از دردها و آلام بشر است و این با توسل به زور و جنگ مبتنی بر دانش و علم میسر نمی شود. رسالت تاسیس دانشکده مطالعات جهان رسیدن به شناخت ملت ها و فرهنگ ها برای برقراری ارتباط مبتنی بر صلح و احترام است.