چهل‌ونهمین نشست کرسی یونسکو در فرهنگ و فضای مجازی: دوفضایی‌شدن جهان
[av_textblock size=” av-medium-font-size=” av-small-font-size=” av-mini-font-size=” font_color=” color=” id=” custom_class=” av_uid=’av-6fdbv8′ admin_preview_bg=”]
چهل‌ونهمین نشست کرسی یونسکو در فرهنگ و فضای مجازی: دوفضایی‌شدن جهان با عنوان «نگاه واقعی- مجازی به مسئلة تفکر مهندسی در معماری و شهرسازی ایران» با سخنرانی دکتر بابک داریوش، عضو هیئت علمی و رئیس مؤسسة پژوهشی معماری شیخ بهایی، در روزسه‌شنبه 14 تیر 1401، ساعت ۱1:0۰ الی 12:3۰ به‌صورت حضوری و مجازی در دانشکدة مطالعات جهان برگزار شد.
تفکر یا رویکرد مهندسی نگاهی عینی به حل مسئله محسوب می‌شود و تأکید در آن بر سرعت انجام کار و بهره‌وری در معنای کمّی آن است. از سویی شاهدیم که برپایة آمار، کشور ایران یکی از کشورهایی است که بیشترین فارغ‌التحصیل مهندس را دارد و در بسیاری از زمینه‌های مهندسی، پیشرفت‌های خوبی حاصل شده است. بااین‌حال، در خصوص رشته‌هایی از مهندسی، مثل معماری و شهرسازی که با سایر علوم در ارتباط است، شاهدیم که در بسیاری از موارد تفکر یا رویکر مهندسی وجه غالب را دارد و مسائل انسانی کمتر در نظر گرفته می‌شود. به‌گفتة دکتر داریوش، این مسئله مخصوص کشور ایران نیست، ولی کشورهای پیشرفته توانسته‌اند با راهکارهایی تا اندازة زیادی این مسئله را حل کنند. به‌طور کلی، می‌توان گفت با این رویکرد جزء‌نگر نمی‌توان مسائل چندبعدی و میان‌رشته‌ای را حل کرد. دکتر داریوش دانش مهندسی جدید در ایران را کاملاً متأثر از جهانی‌شدن دانست که از غرب وارد ایران شده است، درحالی‌که پیش از آن به تعبیر دکتر پیرنیا معماری ایران بر 5 اصل استوار بوده است: مردم‌واری، درون‌گرایی، خودبسندگی، نیارش، و پرهیز از بیهودگی؛ می‌توان گفت اصل مردم‌واری آن با ورود مهندسی جدید نادیده گرفته شده است. بااین‌حال، معماری ایران ظرفیت آن را دارد که با نگاهی مرکب از آموخته‌های جهانی و داشته‌های دیرین محلی به سبکی انسان‌محور و درعین‌حال مهندسی و علمی به سازه و محیط‌های زندگی انسان برسد.
دکتر داریوش گفت: «بزرگان فرهنگی کشور به‌درستی این مسئله را تشخیص داده‌اند و این موضوع در اشارة مستقیم به طرح‌های عمرانی در مصوبة نظامنامة پیوست فرهنگی طرح‌های مهم و کلان کشور، در شورای عالی انقلاب فرهنگی به تصویب رسیده است؛ اما، کماکان به‌منزلة قانون و سند اصلی بالادستی به آن توجهی نمی‌شود. طرح‌های تشویقی بافت فرسودة شهری، نظام تقسیم‌بندی محلات شهری و مسکن مهر مصادیقی است که ردپای پررنگ تفکر و رویکرد مهندسی در آن رؤیت‌پذیر است.»
دکتر داریوش افزود: «باتوجه به پژوهش‌ها انجام‌شده، نظرات خبرگان و تحلیل مصادیق، می‌توان این مسئله را تبیین کرد، اما این میزان از تشخیص و تبیین، برای اقدام به حل مسئله کافی نیست و به جریان رسانه‌ای نیاز دارد. متأسفانه، ازآنجاکه این مسئله به‌تدریج و در سال‌های طولانی در ذهن مردم و مسئولان وارد شده است، تغییر ذهنیت‌ها کار ساده‌ای نیست و شاید رسانه‌های رسمی به‌همین دلیل تمایلی به آن نشان نمی‌دهند. اما، هنگامی‌که این تفکر به فاجعه‌ای انسانی می‌انجامد، فضای رسانه‌ای رسمی کشور وارد می‌شود، ولی معلوم نیست بتواند با ورود فضای مجازی غیررسمی، به‌درستی به مسئله بپردازد. سانحة متروپل مثالی بارز و آشکار از این موضوع است. متأسفانه، انبوه اظهارنظرها در فضای مجازی سبب شد تا جریان‌هایی متفاوت و گاه متضاد (متأثر از منافع سیاسی و صنفی) در رسانه ایجاد شود و ابعاد مسئله به‌درستی تشخیص داده نشود. همچنین، شأن مهندسی از این رخداد ناگوار، لطمة بزرگی خورد. به‌نظر می‌رسد این ماجرا زمینه‌ای را فراهم کرد که بتوان با استفادة صحیح از فضای مجازی به تبیین این مسئله پرداخت.»
ادارة این نشست را دکتر شاهو صبار، استادیار دانشکدة مطالعات جهان دانشگاه تهران، برعهده داشت.
فیلم کامل این نشست در آدرس زیر در دسترس علاقه‌مندان است.
[/av_textblock]
[av_slideshow size=’featured_large’ control_layout=’av-control-default’ conditional_play=” animation=’slide’ transition_speed=” autoplay=’false’ interval=’5′ lazy_loading=’disabled’ alb_description=” id=” custom_class=” av_uid=’av-l5o5ywhs’]
[av_slide id=’13206′ av_uid=’av-1cak5ro’][/av_slide]
[av_slide id=’13207′ av_uid=’av-os8hck’][/av_slide]
[/av_slideshow]
دیدگاهتان را بنویسید