نهمین نشست از سلسله‌نشست‌های ژاپن‌شناسی: یادبود تتسو ناکامورا، کاکامراد افغانستان
[av_textblock size=” font_color=” color=”]
نهمین نشست از سلسله‌نشست‌های ژاپن‌شناسی گروه مطالعات ژاپن دانشکدة مطالعات جهان دانشگاه تهران، با موضوع «یادبود تتسو ناکامورا، کاکامراد افغانستان» در روز دوشنبه 30 دی 1398 در تالار حنانة این دانشکده برگزار شد.
در این نشست، فیلم مستند Afghanistan Documentary- Development via a Japanese Doctor Mr. Nakamura Initiative به نمایش درآمد. سخنرانان این نشست عبارت بودند از عبدالغفور ليوال، سفیر افغانستان در ایران، و دکتر توموکو یاماگیشی، استاد دانشگاه میجی ژاپن.
در ابتدای نشست دکتر ناهید پوررستمی، معاون آموزشی، پژوهشی و تحصیلات تکمیلی دانشکدة مطالعات جهان، ضمن تجلیل از خدمات دکتر ناکامورا در اشاعة صلح و حفظ سلامت در افغانستان، افزود: «در مطالعات کشورها نمی‌توان کشورها را مجزا از هم بررسی کرد. وجهة بسیاری از کشورها در رابطه با سایر کشورها و وقایع جهانی بروز می‌یابد و موضوع این نشست یکی از مصادیق آن است.» دکتر ناکامورا در سال 1984 به پاکستان و دو سال پس از آن به افغانستان رفت و به مداوای بیماران پرداختند. همچنین، شبکه‌های آبرسانی در افغانستان دایر کرد تا آب سالم برای خوراک انسان و کشاورزی در مناطق وسیعی از این کشور فراهم آید. همچنین، بنیاد خیریه‌ای را تأسیس کرد با عنوان «بنیاد خدمات درمانی صلح ژاپن». به‌بیان دکتر پوررستمی، «صلح همواره باید در جهان حاکم باشد و صلح بعد از جنگ پایدار نخواهد بود.»
لیوال، علاوه بر انتشار بیش از 150 مقاله در حوزة جامعه‌شناسی، روان‌شناسی و رسانه، عضو انستیتوی صلح افغانستان و رئیس مرکز مطالعات منطقه‌ای افغانستان نیز بوده است. سفیر افغانستان که سه بار دکتر ناکامورا را از نزدیک دیده بود، او را مردی بی‌ادعا از تبار انسانیت خواند که عمرش سرشار از پیام بود. این پزشک ژاپنی در میان مردم افغانستان بسیار محبوب بود و به او لقب «کاکامراد» داده بودند: «کاکا» برگرفته از «ناکا» به معنای «عمو» و «مراد» برگرفته از «مورا» به‌معنای «مادربزرگ». لیوال مهم‌ترین پیام‌های فعالیت‌های دکتر ناکامورا را چنین برشمرد: «اهداف بشردوستانه را دنبال می‌کرد و اهداف سیاسی و نظامی نداشت. بی‌ادعا و فروتن بود و در میان مردم محبوبیت بسیار داشت.» و پیام‌هایی را که فعالیت‌های او بعد از مرگش در جهان سایه‌افکند چنین برشمرد: «مردم افغانستان خدمتگزاران خود را می‌شناسند و از آنان تجلیل می‌کنند. تعداد شمع‌هایی که به یاد او در افغانستان روشن شد، در تاریخ افغانستان نظیر ندارد. با وجود اینکه فعالیت‌های او بیشتر در یک استان بود، تمام مردم افغانستان او را می‌شناختند و در اندوه مرگ او گریستند.» لیوال آخرین پیام دکتر ناکامورا به نقل از خود او چنین بیان داشت: «تفنگ مهم نیست؛ آب مهم است. جنگ مهم نیست؛ زندگی مهم است.» پس از مرگ وی مردم افغانستان ارزش زندگی، آب، آبادانی و حیات را دانستند و به‌جای فدای زندگی خود در راه باورهای نادرست، به حفظ حیات و ادامة زندگی روی آوردند. پس از مرگ دلخراش ناکامورا، مردم ژاپن پیام مردم افغانستان را دریافت داشتند مبنی بر اینکه ناکامورا را دوست داشتند، دولت و مردم افغانستان در مرگ وی نقشی نداشتند بلکه حربة دشمنان افغانستان بوده است، و راهی را که ناکامورا آغاز کرد دوام خواهد یافت. وی در خاتمه افزود: «هر کس با پیام زندگی به افغانستان آید محبوب و عزیز مردم افغانستان خواهد بود. کسانی که با پیام مرگ به افغانستان وارد شدند، بی‌عزت بوده‌اند.»
دکتر یاماگیشی به‌نقل از دکتر ناکامورا گفت: «جایی که هیچ کس نمی‌آید، ما می‌آییم؛ کاری که هیچ کس نمی‌کند، ما می‌کنیم. بنیاد اعتماد یک شبه بنا نمی‌شود. آن زمان که از سود و زیان خود گذر کنی و قدرت تحمل خود را افزایش دهی، حتی وقتی به تو خیانت شد، خیانت نکردی، صداقت تو قلب‌های مردم را لمس خواهد کرد. قدرت صداقت بیش از قدرت نظامی امنیت برای مردم خواهد آورد. من بر این باورم که صلح فقط یک ایده نیست، بلکه قدرتی واقعی است.» وی ضمن اشاره به دورانی که افغانستان در تحریم به‌سرمی‌برد، و گروه‌های حمایت‌کنندة افغانستان این کشور را ترک کردند، ناکامورا همچنان به فعالیت‌های خود ادامه داد و پابه‌پای روستاییان به احداث شبکة آبرسانی پرداخت. تغییری که ناکامورا در مردم افغانستان آفرید این بود که پاسخ خشونت خشونت نیست. حتی پس از کشته‌شدن وی، با وجود آنکه همة مردم افغانستان دردمند اندوه مرگ او بودند، هیچ کس خواهان قصاص نشد و راه او را در شبکه‌سازی آب و عمران و آبادی در افغانستان ادامه دادند. ناکامورا به‌شدت مخالف همکاری شرکت‌های ژاپنی با شرکت‌های آمریکایی ترویج‌دهندة خشونت در افغانستان بود و با الحاق نظامی ژاپن به آمریکا بر سر افغانستان مخالفت جدی داشت و افزود: «ادعای حقوق بشر چیز بدی نیست، اما پیش از آن، در مقام انسان باید جامعیت یابد. اعتقاد به اخلاق فراتر از خیر و شر است. اینکه با ارتش بتوان حفاظت کرد و با دورماندن از وقایعی که در جایی دیگری در جهان در حال اتفاق است بتوان خوب زندگی کرد، خرافاتی بیش نیست.» تأمین نیازهای اولیة هر انسانی مانند آب، خوراک و سلامت همچنین، حفظ طبیعت از نظر ناکامورا مهم‌تر از نفوذ نظامی و کسب قدرت بود.
در خاتمة این نشست برگه‌هایی میان حاضران توزیع شد تا دل‌نوشتة خود را دربارة دکتر ناکامورا به رشتة تحریر درآورند. این یادداشت‌ها با هماهنگی و ترجمة گروه مطالعات ژاپن دانشکدة مطالعات جهان، برای خانوادة این پزشک فداکار، خیر و انسان‌دوست ارسال خواهد شد.
[/av_textblock]
[av_slideshow size=’featured_large’ animation=’slide’ autoplay=’true’ interval=’5′ control_layout=”]
[av_slide id=’9718′][/av_slide]
[av_slide id=’9719′][/av_slide]
[av_slide id=’9720′][/av_slide]
[/av_slideshow]
دیدگاهتان را بنویسید