اندیشه راه‌اندازی مرکزی دانشگاهی برای مطالعه کشورهای جهان در ایران، نخستین‌ بار در سال ۱۳۷۵ شکل‌گرفت. این ایده را دکتر سعیدرضا عاملی، استاد گروه ارتباطات دانشگاه تهران، مطرح کردند. سپس، با انتخاب همکارانی از دانشکدة علوم اجتماعی، حقوق و علوم سیاسی، ادبیات و زبان‌های خارجی و هنرهای زیبا، با جدیت و تلاشی پیگیر حرکتی آغاز شد که نتیجه‌اش امروز در قالب دانشکدة مطالعات جهان با روندی رو به رشد، خود را نشان می‌دهد. در آن زمان در مطالعات مقایسه‌ای، ۵۰ دانشگاه دنیا مطالعه شد. در همان آغاز، شش رشتة کارشناسی مطالعات کشوری و منطقه‌ای و ۲۸ رشته کارشناسی‌ ارشد تدوین شد و در آغاز پیگیری این ایده، برنامه عملی روشنی با جزئیات کامل وجود داشت.